Δεκαπενταύγουστος. Στιγμές κατάνυξης και ελπίδας με πίστη για καλύτερες μέρες. Για μέρες περισσότερο φωτεινές, για ένα αύριο πιο αισιόδοξο και δημιουργικό, με προοπτική και πρόοδο. Χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους!

 Ενα μικρό απόσπασμα από κείμενο του Φώτη Κόντογλου για την Κοίμηση της Θεοτόκου:

"...Σήμερα που κοιμήθηκες, θαρείς πως η χαρά γίνηκε πιο μεγάλη, η θλίψη άλλαξε σε αγαλλίαση, η ελπίδα ζωήρεψε αντί να αποσκιάσει και πλημμύρησε τις καρδιές μας.

Σήμερα τ’ αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας, τα δέντρα σαν να γενήκανε πιο χλωρά, τ’ αυγουστιάτικο κύμα σαν να αρμενίζει πιο δροσερό μέσα στο πέλαγο και αφρίζει φουσκωμένο από χαρά μεγάλη, το κάθε τι πανηγυρίζει κι’ αγάλλεται..

Ω! Τι θάνατος λοιπόν είναι αυτός, που γέμισε την οικουμένη και τις καρδές μας με τη χαρα της αθανασίας! Και καλώτατα ψέλνει ο υμνωδός σήμερα:
 «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσειτον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών». Αληθινά λέγει και σ’ ένα άλλο τροπάρι: «Τη αθανάτω σου κοιμήσει, Θεοτόκε, μήτερ της ζωής…».
"

Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου – Φωτίου Κόντογλου (απόσπασμα)