Πιστεύουμε ότι στην εποχή μας με όλα αυτά που περνάμε, αυτό που αληθινά μπορεί να μας βοηθήσει, είναι οι σωστές σχέσεις και η αλληλεγγύη.
Μέσα από την απλότητα και την ειλικρίνεια, κρατώντας με ζωντάνια τη θετική μας σκέψη και τις πεποιθήσεις μας, με απόλυτη σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά.
Η οικογένεια,
Βλέποντας τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, όπου η πλειοψηφία προτίμησε να μείνει με την οικογένειά της στις γιορτές, μας δίνει το ερέθισμα να εκφράσουμε το μήνυμα της εβδομάδας σε σχέση με το θεσμό της οικογένειας.
Η οικογένεια, ιδιαίτερα στην χώρα μας, ακόμα κρατάει ως θεσμός, ως αξία, ως αρχή! Και πρέπει να τον κρατήσουμε, γιατί είναι αγκαλιά, είναι σταθερή βάση, αληθινή στήριξη.
Η ενότητα στην οικογένεια δίνει αλληλεγγύη, δίνει αλληλοβοήθεια. Δίνει την ευκαιρία να εκφραστούμε. Να εμπιστευτούμε και να πάρουμε λύσεις στα προβλήματά μας. Το σημαντικότερο όμως, για να υπάρξουν όλα τα προηγούμενα, είναι να υπάρχει αληθινή ομολογία αν κάτι μας πειράζει, αν κάτι μας ενοχλεί.
Τα βασικότερα προβλήματα στην οικογένεια, είναι η καταπίεση, ο φόβος, η ενοχηκότητα και η αυστηρότητα.
Εάν αληθινά σεβόμαστε την οικογένεια και η οικογένεια σέβεται εμάς, θα πρέπει με ειλικρίνεια να εκφράζουμε αυτό που έχουμε ανάγκη, αλλά και αντίστοιχα το λόγο που νιώθουμε ότι μας αδίκησαν ή το οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρχει.
Η αληθινή εκτίμηση στην οικογένεια και η αληθινή αυτοεκτίμηση θα δώσει το έναυσμα για να αρχίσουμε να κάνουμε την οικογένεια ακόμα πιο υγιή, πιο δυνατή, πιο όμορφη, πιο ευτυχισμένη! Αυτό μπορεί να ξεκινήσει από τον κάθε ένα μας ξεχωριστά και το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα καλά.
Έρευνα συνδέι τη συμπεριφορά του παιδιού με την επαφή που έχει μαζί του ο πατέρας του!
Η θετική αλληλεπίδραση μεταξύ πατέρα και βρέφους ήδη από τους πρώτους τρεις μήνες της ζωής του παιδιού επιτρέπει την εμφάνιση λιγότερων προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά ηλικίας ενός έτους, και ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, σύμφωνα με βρετανική έρευνα τα αποτελέσματα της οποίας δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται η θετική αυτή επίδραση σε τόσο μικρά παιδιά, σύμφωνα με τη μελέτη αυτή που έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τα αποτελέσματά της δημοσιεύονται στην Επιθεώρηση Παιδοψυχολογίας και Ψυχιατρικής (Journal of Child Psychology and Psychiatry).
"Βρήκαμε ότι τα παιδιά, των οποίων οι πατέρες είχαν περισσότερη επαφή μαζί τους, είχαν καλύτερα αποτελέσματα" καθώς εμφάνιζαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια, εξηγεί ο Πολ Ραμσαντάνι, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.
"Αντιθέτως τα προβλήματα συμπεριφοράς ήταν πολύ περισσότερα στα παιδιά που οι πατέρες τους ήταν πιο απόμακροι, χαμένοι στις σκέψεις τους ή είχαν λιγότερη επαφή μαζί τους", σημειώνει ο ίδιος.
Οι ερευνητές πήραν συνέντευξη από συνολικά 192 οικογένειες σε δύο βρετανικά μαιευτήρια σε δύο περιστάσεις: την πρώτη όταν το μωρό ήταν τριών μηνών και τη δεύτερη όταν ήταν ενός έτους και στη συνέχεια διαχώρισαν την προβληματική συμπεριφορά των παιδιών σε τρεις κατηγορίες: αντιδραστικά, επιθετικά και υπερκινητικά.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι η επίδραση του πατέρα είναι πολύ πιο σημαντική στα αγόρια απ' ό,τι στα κορίτσια "το οποίο μπορεί να σημαίνει ότι τα αγόρια είναι πιο επιδεκτικά στο να επηρεαστούν από τον πατέρα τους ήδη από πολύ μικρή ηλικία", προσθέτει ο Ραμσαντάνι.
Ο ερευνητής παρουσιάζεται ωστόσο επιφυλακτικός καθώς σημειώνει ότι ο μηχανισμός αυτός δεν έχει ακόμη εξηγηθεί. Η αποστασιοποίηση του πατέρα θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας διαταραγμένης σχέσης του ζευγαριού, του πατέρα με τη μητέρα, ή να αντανακλά μια γενική έλλειψη επίβλεψης ή φροντίδας, στην οποία το παιδί αντιδρά με μια διαταραγμένη συμπεριφορά.
Η πλειοψηφία των ερευνών που έχουν γίνει μέχρι σήμερα αφορούσαν κυρίως το ρόλο των μητέρων κατά την πολύ μικρή παιδική ηλικία. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας έρχονται να προστεθούν στις όλο και περισσότερες αποδείξεις ότι "μια παρέμβαση των γονιών από νωρίς μπορεί να έχει θετική επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού", καταλήγει ο επιστήμονας.